Nieuniknione sprawy

„Nieuniknione”

Po cichutku ... na paluszkach. Zimny powiew na skroniach.

W twoje kroczy strony.

Najczarniejsza siostra nocy

by zgasić twe światło

władczą ręka mocy!

I nie pomoże pot strachu w ramionach.

Nie próbuj uciekać … i tak cię dogoni,

zatrzyma dech w piersiach.

Nieistotny planów twych natłok,

gdy bieg wyłączy pędzącego serca!

Zostaną tylko korony na tronach,

gdy niczym Makbet powie: „Chodź, tam już czekają Oni.

Ci, którzy swoje przeżyli już wieki

wieczny piją nektar, wieczne spożywają jadło.

Już czas...Raz,raz...Zamykaj powieki...”